Η Ιωάννα Χαμαλίδου μίλησε στο GWomen και στον συνάδελφο Κώστα Τόπα για την λεκτική βία που έχει υποστεί για την διαφορετικότητά της ως κοπέλα και ως αθλήτρια, το γυναικείο ποδόσφαιρο αλλά και για τον σεξισμό που υπάρχει στη Ελλάδα.
Η Ιωάννα Χαμαλίδου άρχισε την καριέρα της το 2011, όταν ήταν 15 ετών, στην γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου του ΠΑΟΚ, καθώς όπως είπε στο GWomen, όταν ήταν μικρή συνήθιζε να κλωτσάει μία μπάλα με αγόρια στις αλάνες της γειτονιές της.
Με τα «ασπρόμαυρα», η 25χρονη μεσοεπιθετικός αγωνίστηκε επτά χρόνια, κατακτώντας ισάριθμα πρωταθλήματα, πέντε Κύπελλα Ελλάδος και την εμπειρία του να αγωνιστεί στα προκριματικά του γυναικείου Champions League. Καθόλου άσχημα για μία κοπέλα, την οποία χλεύαζαν στην παιδική της ηλικία για το γεγονός ότι ξεχώριζε από τα υπόλοιπα κορίτσια, παίζοντας ποδόσφαιρο.
Το 2018 «μετακόμισε» στην «κιτρινόμαυρη» πλευρά της Θεσσαλονίκης, αγωνιζόμενη για έναν χρόνο στον Άρη. Την επόμενη χρονιά έκανε το μεγάλο άλμα στην καριέρα της κι άνοιξε τα φτερά της για το εξωτερικό και συγκεκριμένα για την Ισπανία και την Σαραγόσα έως το 2020 όταν κι επέλεξε να «κυνηγήσω» το όνειρό της στην Τουρκία και συγκεκριμένα στην Μπεσίκτας.
Όπως τόνισε στο GWomen, η Μπεσίκτας παραμένει μία από τις καλύτερες εμπειρίες που έχει έως τώρα στην ποδοσφαιρική της καριέρα. Με τους «αετούς» της Τουρκίας, τους οποίους κι έβαλε στην καρδιά της, αγωνίστηκε σε κορυφαία ματς, όπως αυτό εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης παρουσία 33.000 κόσμου αλλά και 200.000 τηλεθεατών.
Ωστόσο, λόγω της πανδημίας αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα για λογαριασμό της Δόξας Δράμας, αλλά αντιμετωπίζοντας τα γνωστά πλέον προβλήματα της Covid-19, τον Ιανουάριο του 2020 επέστρεψε στην Ισπανία για την CD Badajoz στην δεύτερη κατηγορία της χώρας. Το καλοκαίρι του 2021 μετακόμισε στην Κύπρο, όπου και βρίσκεται σήμερα, υπερασπιζόμενη τα χρώματα του Άρη Λεμεσού.
Η Ιωάννα Χαμαλίδου, μίλησε στο GWomen για το πώς ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο, να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα κορίτσια της ηλικίας της αλλά και την λεκτική βία που δεχόταν καθημερινά μόνο και μόνο για την διαφορετικότητα μου σαν κοπέλα και σαν αθλήτρια.
«Δεν είχα θετικές εκτυπώσεις από το στενό οικογενειακό μου περιβάλλον, καθώς και από συνομήλικους μου. Έχω πέσει πολλές φορές θύμα λεκτικής βίας μόνο και μόνο για την διαφορετικότητα μου σαν κοπέλα και σαν αθλήτρια. Με μείωναν γιατί τους ήταν αφύσικο μια γυναίκα να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο επαγγελματικά. Ωστόσο, είχα την απαραίτητη υποστήριξη από την μητέρα μου και τις αδερφές μου για να συνεχίσω και να φτάσω στο επίπεδο που είμαι τώρα. Και αυτό μου αρκούσε», ανέφερε αρχικά η 25χρονη διεθνή παίκτρια για να εξηγήσει στη συνέχεια πως το γυναικείο ποδόσφαιρο στη χώρα μας είναι παρεξηγημένο.
«Το ανύπαρκτο επίπεδο στο γυναίκειο ποδόσφαιρο με ανάγκασε να φύγω από την Ελλάδα»
«Η Ελλάδα δεν έχει πάρει τις ευκαιρίες που του δίνουν σε άλλες πιο ανεπτυγμένες χώρες στην Ευρώπη ή την Αμερική. Δυστυχώς όμως όλα είναι θέμα μάρκετινγκ κι αν δεν φέρνει τα έσοδα που φέρνει το αντρικό δεν θα ασχοληθούν πολλοί. Υπάρχουν όμως αρκετοί αγνοί φίλαθλοι του ποδοσφαίρου που παρακολουθούν και μάλιστα κατ’ εξακολούθηση τους αγώνες μας».
Το να ανοίξει τα «φτερά» της για το εξωτερικό δεν ήταν μια εύκολη απόφαση. Ωστόσο, η Ιωάννα Χαμαλίδου το ονειρευόταν από μικρή, το έθεσε ως στόχο και στο τέλος πέτυχε τον σκοπό της.
«Η αδιαφορία και το χαμηλό επίπεδο της Ελλάδας με έκαναν να φύγω στο εξωτερικό. Είχα από μικρή το όνειρο να ασχολούμαι επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο, δηλαδή να βιοπορίζομαι από αυτό. Στο εξωτερικό οι μισθοί είναι υψηλότεροι και το επίπεδο πέντε σκαλιά πιο πάνω. Απέκτησα πολλές εμπειρίες που με εξέλιξαν στη ζωή αλλά και την μετέπειτα πορεία μου».
Για την νεαρή παίκτρια του Άρη Λεμεσού παραμένει η καλύτερη στιγμή στην ποδοσφαιρική της καριέρα η Μπεσίκτας. Εκεί που αποκόμισε πολλές εμπειρίες και όπως τόνισε δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα από τον κόσμο της Τουρκίας.
«Η πιο όμορφη μου εμπειρία ήταν με διαφορά στη Μπεσίκτας. Ηταν η μεγαλύτερη ομάδα στην οποία έχω αγωνισθεί. Πέρα από το πρωτάθλημα που ήταν αρκετά δυνατό, μέσα μου χαράχτηκε το ματς με την Ατλέτικο Μαδρίτης στο Vodafone park με παρουσία 33.000 κόσμο. Ηταν μαγική εμπειρία, ο κόσμος φώναζε τα ονόματα μας και χειροκροτούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια.
Δεν αντιμετώπισα καμία ρατσιστική συμπεριφορά. Όλοι μου φέρονταν πολύ όμορφα και φιλικά. Δεν έχω το παραμικρό παράπονο».
Παρ’ όλα αυτά σε θέμα επιπέδου το γυναικείο ποδόσφαιρο δεν είναι υψηλό ούτε στην Ελλάδα, ούτε και στην Τουρκία, αλλά στην Ισπανία, εκεί όπου έζησε κι αγωνίστηκε στο πρόσφατο παρελθόν.
«Στην Ελλάδα υπάρχει ταλέντο, αλλά…»
«Στην Ισπανία το επίπεδο είναι πολύ υψηλό, υπάρχουν πολλές ταλαντούχες παίκτριες και οι ομάδες λειτουργούν με επαγγελματισμό στα πρότυπα με το αντρικό. Το ίδιο και σε άλλα μεγάλα πρωταθλήματα όπως της Αγγλίας, της Σουηδίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας κ.α Υπάρχει οργάνωση και πολλά μέλη στο staff κάθε ομάδας πχ γιατροί, φυσικοθεραπευτές, ψυχολόγοι προκειμένου να βελτιστοποιηθεί η απόδοση των παικτριών.
Στη χώρα μας το επίπεδο θα το έλεγα ανύπαρκτο τόσο για τους ανθρώπους που βρίσκονται στο τιμόνι των ομάδων, όσο και για τον κόσμο που πραγματικά δεν γνωρίζει ούτε την ύπαρξη της εθνικής ομάδας γυναικών. Είναι κρίμα γιατί υπάρχει ταλέντο στην Ελλάδα».
Αυτό που λείπει από τη χώρα μας προκειμένου να αναπτυχθεί περισσότερο είναι οι χορηγοί που να μπορούν να υποστηρίζουν τόσο την πληρωμή των παικτριών αλλά και το καλύτερο “στήσιμο” της ομάδας με υλικό προπόνησης, ρουχισμό και οδοιπορικά. Και μέσα από αυτά θα έρθει και η πολυπόθητη προβολή».
Η Ιωάννα Χαμαλίδου, όπως δυστυχώς και οι περισσότερες παίκτες/τριες έχουν γίνει μάρτυρες ρατσιστικών επιθέσεων στα γήπεδα. Πράξεις που όπως χαρακτηριστικά είπε στο GWomen είναι «ξεφτίλα να γίνονται», τονίζοντας μάλιστα πως ένα σεξιστικό σχόλιο σε έναν αγώνα έχει μεγάλη δύναμη.
«Ευτυχώς στο εξωτερικό υπάρχει πολιτισμός, ακόμα και στην Τουρκία σέβονται τις παίκτριες»
«Εμείς ό,τι κάνουμε το κάνουμε με αγάπη. Δεν κερδίζουμε υπέρογκα ποσά από το ποδόσφαιρο. Σκεφτείτε λοιπόν να εκπροσωπείτε τη χώρα σας στην μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση, με χώρες θηρία και άνθρωποι που δεν σε ξέρουν ούτε γνωρίζουν την ιστορία σου σε βρίζουν και σου μειώνουν τα κατορθώματα κρυμμένοι πίσω από μια οθόνη. Το θεωρώ ξεφτίλα…
Υπάρχει σεξισμός στο ποδόσφαιρο στο εξωτερικό, αλλά δεν φτάνει στα σημεία που φτάνει στη χώρα μας. Εξω ευτυχώς υπάρχει πολιτισμός. Ούτε ακόμα και στη Τουρκία δεν υπήρχε σεξισμός. Όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο σέβονται πολύ τις παίκτριες τουλάχιστον στην ομάδα που βρισκόμουν».
Μέσω του GWomen η Ιωάννα Χαμαλίδου στέλνει το δικό της μήνυμα σε όλα τα κορίτσια που σκέφτονται να ξεκινήσουν το ποδόσφαιρο λέγοντας να κάνουν αυτό που αγαπούν κλείνοντας τα αυτιά.
«Να κάνουν ό,τι αγαπούν χωρίς να ακούνε τι λένε οι άλλοι. Να κυνηγούν τους στόχους τους και να προσπαθούν για την εξέλιξη τους. Έτσι θα ναι ευτυχισμένες».
