Η Λία Γουίλιαμσον φοράει μια αθλητική φόρμα με κουκούλα την οποία βάζει πάνω από το κεφάλι της.
Την τραβάει σφιχτά για να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου της και κάνει ελαφρώς μορφασμούς στην προοπτική να φύγει από το δωμάτιο, στο οποίο την προηγούμενη ώρα ήταν ευδιάθετη.
Η αρχηγός της Αγγλίας επιστρέφει στο St Albans – μια πόλη, κοντά στην προπονητική βάση του συλλόγου της, όπου είναι ένα οικείο πρόσωπο.
Μάλιστα, είναι αναγνωρίσιμο πρόσωπο στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας πλέον. Σου δίνει μια ισχυρή αίσθηση ότι δεν είναι μια εμπειρία που απολαμβάνει.
«Θέλεις την ειλικρινή απάντηση;» ήταν η απάντησή της λίγα λεπτά νωρίτερα όταν ρωτήθηκε πώς άλλαξε η ζωή της τους τελευταίους μήνες, πριν αποφασίσει να μην ανοιχτεί.
Αλλά ανατρέχοντας στην ιστορική νίκη της Αγγλίας στο Euro το περασμένο καλοκαίρι για το ντοκιμαντέρ του BBC Lionesses: Champions of Europe είναι κάτι που εξακολουθεί να φέρνει ένα χαμόγελο στα χείλη της.
«Ήμουν ένα ρίσκο ως αρχηγός»
Πριν από έξι μήνες η αμυντικός της Άρσεναλ ήταν σχετικά άγνωστη έξω από τους γυναικείους ποδοσφαιρικούς κύκλους.
Ήταν έτοιμη να οδηγήσει την Αγγλία σε ένα εγχώριο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, έχοντας πολύ μεγάλη επίγνωση της ιδιότητάς της ως πρωτάρα διεθνής αρχηγός.
«Πηγαίνοντας στο τουρνουά γνώριζα την αφήγηση γύρω από αυτό το πράγμα του ότι διορίστηκα πρόσφατα ως αρχηγός και τα «δεν το έχει ξανακάνει, δεν έχει παίξει ποτέ σε μεγάλο τουρνουά πριν»», λέει.
“Είχα έξι λεπτά συμμετοχής από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Οπότε ήξερα ότι ήταν ένα στοίχημα, υποθέτω ότι θα μπορούσατε να πείτε.”
Το τουρνουά ξεκίνησε κόντρα στην Αυστρία σε ένα sold-out Old Trafford.
Ένα στοίχημα που δεν ήταν διατεθειμένη να κάνει η Γουίλιαμσον ήταν να ανοίξει τα μάτια της καθώς αυτή και οι συμπαίκτριες της παρατάχθηκαν για τον εθνικό ύμνο πριν από τον αγώνα.
«Οι οικογένειές μας ήταν ακριβώς μπροστά μας και είδα τους δικούς μου αμέσως», λέει. “Και μόνο τα πρόσωπά τους, σχεδόν τους είδα να μπερδεύονται. Πρέπει να σκεφτείς ότι οι γονείς μου δεν με έχουν δει ποτέ να ξεκινώ διεθνή αγώνα σε τουρνουά και ξαφνικά με βλέπουν να είμαι και αρχηγός της ομάδας.
“Σκέφτηκα “δεν υπάρχει περίπτωση να το ξεπεράσω αν τους δω να κλαίνε”. Δεν τους εμπιστευόμουν να μην το κάνουν. Έτσι απλά έκλεισα τα μάτια μου. Θα διαλυόμουν”.
Αποφεύχθηκαν τα δάκρυα, η Αγγλία έκανε μια αρκετά καλή εμφάνιση και κέρδισε την Αυστρία με 1-0 με ένα γκολ της Μπεθ Μιντ.
Οι υπόλοιπες αγωνιστηκές των ομίλων βρήκαν τις Lionesses να συντρίβουν την πρώην δύο φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης Νορβηγία με 8-0 και να ξεπερνούν τη Βόρεια Ιρλανδία με 4-0. Στο γήπεδο η πρόοδος της Αγγλίας – και της Γουίλιαμσον- ήταν γαλήνια.
Η Γουίλιαμσον, που κατεύθυνε την άμυνα με ήρεμη εξουσία, δεν είχε ακόμη κάνει ένα τάκλιν. Ήταν μια τάση που συνεχίστηκε σε όλο το τουρνουά. Απίστευτα, η Γουίλιαμσον κέρδισε την μπάλα πίσω περισσότερο από οποιανδήποτε άλλη παίκτρια σε όλο το τουρνουά – 56 φορές χωρίς να κάνει ούτε ένα τάκλιν.
Αυτό οδήγησε σε συγκρίσεις με τον σπουδαίο Ιταλό Πάολο Μαλντίνι, ο οποίος είπε κάποτε: «Αν πρέπει να κάνω ένα τάκλιν, τότε έχω ήδη κάνει ένα λάθος».
Και η Γουίλιαμσον λέει ότι ένιωθε ενδυναμωμένη από αυτό που έβλεπε ως το δικό της πεπρωμένο.
«Δεν ξέρω αν θα έφτανα τόσο μακριά για να πω ότι είμαι πνευματικό άτομο, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει ένα είδος σχεδίου και τα πράγματα είναι γραμμένα για εμάς και κάπως επιλέγουμε ανάμεσα σε ένα ή δύο μονοπάτια», λέει. . «Αλλά το μεγαλύτερο μέρος είναι έτοιμο και πρέπει απλώς να είμαστε αρκετά τολμηροί για να το κάνουμε.
«Αυτή η καθοδήγηση – την οποία κάποιοι πιστεύουν, άλλοι όχι – ένιωσα ότι την είχα μαζί μου».
Αυτή η πεποίθηση ήταν χρήσιμη στα νοκ άουτ.
Με 10 λεπτά για τον προημιτελικό τους εναντίον της Ισπανίας να απομένουν, οι Lionesses ήταν πίσω στο σκορ με 1-0.
Η τερματοφύλακας Mary Earps είναι ανένδοτη στο ντοκιμαντέρ ότι, παρά το γεγονός ότι η Αγγλία ήταν πίσω στο σκορ, «δεν πίστευα ότι ήμασταν προορισμένες να πάμε σπίτι, ήμασταν προορισμένες να το φέρουμε στο σπίτι».
Είναι ένα συναίσθημα που είχε και η Γουίλιαμσον.
«Δεν τελειώνει έτσι, δεν μπορεί να τελειώσει έτσι αυτό», θυμάται. “Ήταν πολύ ωραίο συναίσθημα που είχα. Πίστευα τόσο πολύ ότι θα το ανατρέψαμε και ότι θα ήταν εντάξει.”
Η ισοφάριση με την Έλα Τουν και το νικητήριο γκολ της Τζιόρτζια Στάνγουεϊ το εξασφάλισαν αυτό.
Η επιστολή της Γουίλιαμσον στους γονείς
Η μεγάλη νίκη απέναντι στη Σουηδία με 4-0 στον ημιτελικό έστειλε τις Lionesses στον πρώτο τους τελικό μεγάλου τουρνουά από το Euro 2009, καθιστώντας την έκθεση του Wembley αυτού του καλοκαιριού το πιο καυτό εισιτήριο στην πόλη.
Πριν από κάθε αγώνα στο τουρνουά, οι οικογένειες των παικτριών λάμβαναν την κατανομή των εισιτηρίων από το προσωπικό της FA. Πριν από τον τελικό η Γουίλιαμσον ρώτησε αν μπορούσε να προσθέσει μια προσωπική πινελιά για τους γονείς της.
«Είπα «σε πειράζει να γράψω απλώς ένα σημείωμα στη μαμά και τον μπαμπά μου και μπορείς να τους βάλεις στα εισιτήριά τους;», λέει.
«Ήταν ένα εγκάρδιο σημείωμα με το εξής: «Είμαι τόσο περήφανη που είμαι μέλος της οικογένειας που δημιουργήσατε και ελπίζω σήμερα να είστε εξίσου περήφανοι για μένα. Γιατί κάθε βήμα που κάνω στο γήπεδο ποδοσφαίρου είναι μέσα από τα παπούτσια σας και στέκομαι στους ώμους σας».
“Μετά τον τελικό, κάνουμε ένα μεγάλο πάρτι. Η μαμά μου έδωσε αμέσως μια αγκαλιά και μου είπε “με έκανες να κλάψω με το σημείωμά σου”.
«Είπα στον μπαμπά, πήρες το σημείωμά μου; γιατί δεν είχε πει τίποτα – και δεν είναι τόσο ψυχρός. Είπε “ποιο σημείωμα;”
«Είναι ο μόνος άντρας που ξέρω που κρατάει φακέλους από πράγματα που έχουν ήδη ανοίξει – έβγαλε τον φάκελο.
“Είπα “είναι εκεί μέσα”, το έβγαλε και το διάβασε εκ των υστέρων, που ήταν μια πολύ ωραία στιγμή. Αυτό το βλέμμα στο πρόσωπό του… αυτό που είχα γράψει ήταν σχεδόν ελπιδοφόρο και μετά στην πραγματικότητα ήμασταν εκεί και είχα ένα μετάλλιο στο λαιμό μου, χορεύοντας με το τρόπαιο.
«Ήταν ένα τέλειο τέλος για το όλο θέμα».
