Δηλώσεις στην εκπομπή «Πάσα στο Γυναικείο Ποδόσφαιρο» στην Digital TV παραχώρησε η Ραφαέλλα Αντωνίου.
Αναλυτικά όλα όσα είπε:
Για τον αγώνα με την Απόλλων Ladies: «Ξέραμε ότι θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι, δεν είχαμε να χάσουμε κάτι, είχαμε καλή απόδοση και αυτό που θέλαμε να βγάλουμε το βγάλαμε στο γήπεδο. Ξέρουμε την δυναμικότητα του Απόλλωνα και την δική μας, νομίζω είμαστε ευχαριστημένες κατά κάποιο τρόπο, και εμείς και το προπονητικό τιμ».
Για την επιστροφή στην ομάδα: «Ήταν λες και δεν πέρασε μία μέρα, ήταν τόσο υπέροχο, ήταν πραγματικά απίστευτο. Χαίρομαι που πήγα πίσω».
Τι άλλο μπορεί να πετύχει φέτος η ομάδα: «Ελπίζω ότι στα επόμενα παιχνίδια με κάποιες ομάδες της ίδιας δυναμικότητας θα έρθουν τα θετικά αποτελέσματα».
Για το παιχνίδι κυπέλλου με την Ομόνοια: «Σίγουρα δεν είναι κάτι εύκολο, είναι αγώνας κυπέλλου και όλοι θέλουν να προχωρήσουν, θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι, που θα κριθεί στις λεπτομέρειες και στο ποια ομάδα θα κάμει λάθη, ποια ομάδα θα είναι πιο αγχωμένη. Έχουμε παίκτριες που μπορούν να κάμουν την διαφορά και γιατί να μην προχωρήσουμε στον επόμενο γύρο».
Για τις δυσκολίες στην Γεροσκήπου: «Προφανώς για να φτάσει μια ομάδα να κλείσει τα πράγματα δεν ήταν καλά. Είχαμε να αντιμετωπίσουμε πάρα πολλές δυσκολίες, ουσιαστικά ο προπονητής και οι παίκτριες προσπαθούσαμε να κρατήσουμε την ομάδα. Δεν είχαμε καμιά βοήθεια ούτε από το συμβούλιο, ούτε από τον πρόεδρο. Εμείς δεν θέλαμε να κλείσει η ομάδα γιατί πέραν του ότι κάνει κακό στο γυναικείο ποδόσφαιρο, πολλές παίκτριες από την Πάφο αναγκάζονται να πάνε σε άλλη ομάδα εκτός της πόλης και είναι ακόμα πιο δύσκολο. Τα προβλήματα της ομάδας δεν είναι ευθύνη των παικτριών, είναι ευθύνη του συμβουλίου και του προέδρου να τα λύσει. Εμείς δεν είχαμε τίποτα, απλά μαζευόμασταν κάθε Κυριακή για να παίξουμε».
Πως άντεχαν οι παίκτριες αυτή την κατάσταση: «Είναι καλή ερώτηση. Δυστυχώς ήταν πάρα πολλά τα πράγματα, προσπαθούσαμε να τα παίρνουμε ένα ένα και να τα λύνουμε μεταξύ μας κυρίως, και με τον προπονητή μας. Προσπαθούσαμε ο καθένας να δίνει δύναμη του άλλου. Δεν είχαμε τα βασικά, στολές, φόρμες, αθλητικό υλικό, γήπεδο για να κάνουμε προπόνηση, ήταν πολύ ψυχοφθόρο. Προσπαθούσαμε να μείνουμε ενωμένες, να πηγαίνουμε 1-2 προπονήσεις, και στους αγώνες για να μην δεχόμαστε προστίματα, να δίνουμε μια αξιοπρεπή εμφάνιση όσο μπορούσαμε. Φάνηκε όμως ότι σε μια φάση διαλύθηκε γιατί δεν αντέξαμε άλλο. Στο τελευταίο παιχνίδι με τον Άρη ήταν ξεφτίλα, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Τρέχαμε εμείς και ο προπονητής για να υπάρχει ομάδα».
Αν υπήρχε βοήθεια από την Πάφος FC: «Ξέραμε ότι έδινε κάποια λεφτά, όπως και η ΚΟΠ και ο ΚΟΑ. Τώρα αυτά τα λεφτά δεν ξέρω αν έρχονταν στο γυναικείο τμήμα, αλλά αμφιβάλλω γιατί θα είχαμε τα απαραίτητα. Ούτε βίζα της Γιάγκι δεν έβγαλαν, δεν γίνεται αυτό το πράγμα, είναι απαράδεκτο. Δεν έχω ιδέα που πάνε τα λεφτά, ξέρω ότι τα έδωσε η Πάφος αλλά προφανώς κάπου αλλού πήγαν».
Αν νιώθει ότι έχουν ευθύνη οι παίκτριες: «Πριν δύο χρόνια όταν πήγα στην Γεροσκήπου και βρέθηκα με τον πρόεδρο, του είπα ότι ήξερα την κατάσταση που επικρατούσε πριν πολλά χρόνια. Είναι θέμα νοοτροπίας της κάθε μιας, είναι το πόσο σοβαρά το βλέπει, την μια έρχεσαι προπόνηση και την άλλη όχι, να ζητώ κάποια πράγματα αλλά εγώ να μην δίνω πίσω. Όταν γίνεται μια συμφωνία και οι δύο πλευρές πρέπει να είναι σωστές. Δεν μπορούν 2-3 άτομα να ζητούν για τις υπόλοιπες, όταν η εικόνα δεν βγαίνει σωστά. Σε αυτό φταίμε εμείς. Έβλεπα τα πράγματα από πέρσι αλλά δέχτηκα να μείνω».
Τι φταίει που δεν μπορεί να διατηρηθεί ομάδα στην Πάφο: «Θεωρώ ότι τα άτομα που προσπαθούν να δημιουργήσουν τις ομάδες το κάνουν για τις χορηγίες. Δεν τους ενδιαφέρει ο γυναικείος αθλητισμός. Υπήρχαν τρεις ομάδες αλλά έκλεισαν και οι τρεις. Αυτοί άνθρωποι στερούν από τα κορίτσια της πόλης να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο. Δεν μπορείς να κοιτάζεις μόνο το συμφέρον σου».
Για την μείωση στις έξι ομάδες: «Εμένα αυτό με στεναχωρεί, και ελπίζω ότι θα αυξηθεί ο αριθμός. Σίγουρα κάποιοι πρέπει να το δουν, ίσως να παίζουμε περισσότερα παιχνίδια για να μην έχουμε κενό έξι μήνες. Είναι κάτι πολύ δύσκολο. Με αυτό τον τρόπο δεν υπάρχει μέλλον, προσπαθείς να κρατηθείς από μια κλωστή. Και είναι κρίμα γιατί πολλές κοπέλες θέλουν να ασχοληθούν».
Το μήνυμα που έστειλε στις νεαρές παίκτριες: «Εγώ ήθελα να σταματήσω μήνες πριν αλλά εκείνες οι μικρές ήταν πραγματικά κρίμα, όμως τους μίλησα και τους είπα αν έχουν κάτι καλύτερο ως επιλογή να αλλάξουν ομάδα και να κάνουν αυτό που τους αρέσει. Οι καταστάσεις ήταν κακές και δεν άξιζε».
Για τους μελλοντικούς στόχους: «Όσο μπορώ ακόμα να παίζω, σε μια ομάδα που θα είμαι καλά ψυχικά και σωματικά. Ασχολούμαι με την προπονητική, του χρόνου θα ασχοληθώ περισσότερο και ταυτόχρονα να παίζω. Όταν σταματήσω θέλω να συνεχίσω σε κάποιο πόστο, σε οποιαδήποτε θέση, έμαθα να ζω με το ποδόσφαιρο».
