Πάει να το κάνει… συνήθειο για τα καλά η Εθνική μας. Όταν και εφόσον δεχθεί το πρώτο γκολ από την αντίπαλο ομάδα, άντε το δεύτερο, μετά είναι σα να και… πέφτει ο διακόπτης όλων των παικτριών στον αγωνιστικό χώρο.
Πανικός, νευρικότητα, έλλειψη καθαρού μυαλού, συνεχόμενα λάθη και με συνέπεια να δέχεται και άλλα γκολ και να έρχεται βαριά ήττα για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Κρίμα και άδικο να συμβαίνει αυτό, μιας και από τη στιγμή που κάνουν θυσίες επί καθημερινής βάσεως για να είναι στις πρώτες, βασικές επιλογές των προπονητών τους στις ομάδες, όταν είναι και με την Εθνική ομάδα θα πρέπει και εκεί να πατάνε γερά στα πόδια τους, να μην τα χάνουν σε κανένα σημείο της αναμέτρησης και να είναι ο εαυτός τους.
Δεν λέμε ότι δεν προσπαθούν, αλλά είναι… άσχημο και για τις ίδιες να συμβαίνει αυτό με το «blackout» όταν δέχεται η Εθνική μας ένα, δύο γκολ, να απορεί ο καθένας στη συνέχεια μέχρι που θα σταματήσει ο δείκτης του σκορ.
