Η Ελένη Γιάννου μίλησε στον συνάδελφο Σάββα Πηλακούτα και την εκπομπή Penalty Box, και αναφέρθηκε στην καριέρα της στην Απόλλων Ladies, την εμπειρία της στην Ελλάδα σε ΠΑΟΚ και Άρη, την Εθνική Κύπρου και άλλα πολλά.
Τα πιο σημαντικά σημεία:
Για τον τραυματισμό της: «Τώρα είμαι στον έκτο μήνα και κάνω ασκήσεις με την μπάλα, αλλά δεν μπορώ να μπω στις ομαδικές προπονήσεις, θέλω ακόμη χρόνο».
Για την απόφαση της να γίνει προπονήτρια ακαδημιών: «Όταν πήρα την απόφαση να επιστρέψω στην Κύπρο από την Ελλάδα, μπορώ να πω ότι ο λόγος που ήρθα ήταν αυτός. Οι παίκτριες που παίζουν ποδόσφαιρο, έχουν μια πολύ βαθιά αγάπη γι’ αυτό το άθλημα, γιατί μπορείς να καταλάβεις ότι δεν βγάζουμε χιλιάδες για να μπορέσουμε να ζήσουμε από αυτό, το κάνουμε γιατί το αγαπάμε, άρα εμένα σκοπός μου είναι όσο πιο πολλές μικρές μπορούν να παίξουν μπάλα».
Για το γυναικείο ποδόσφαιρο: «Θεωρώ ότι έγιναν αρκετά βήματα προόδου στο γυναικείο ποδόσφαιρο, σίγουρα χρειάζονται ακόμα πιο πολλά».
Ποδοσφαιρίστρια και προπονήτρια: «Και τα δύο τα αγαπώ εξίσου, το ένα συμπληρώνει το άλλο στη ζωή μου, δεν μπορώ να διανοηθώ τώρα ότι θα αφήσω κάτι, σίγουρα σε κάποια φάση θα αφαιρέσω κάτι όταν μεγαλώσω».
Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο: «Αρχικά ξεκίνησα από τον στίβο στα 100 μέτρα. Έπαιζα ποδόσφαιρο στη γειτονιά μαζί με τα αδέρφια μου, κάπου στα 15 πήρα την απόφαση να σταματήσω το στίβο και επικεντρώθηκα στο ποδόσφαιρο. Όταν ξεκίνησα το ποδόσφαιρο δεν το είπα σε κανέναν, ντρεπόμουν να το πω».
Για την μεταγραφή στον ΠΑΟΚ: «Ήθελα να πάω στην πρωταθλήτρια Ελλάδας και το συνδύασα με σπουδές. Όταν πήγα στον ΠΑΟΚ είχα πολύ άγχος αν θα τους άρεσα, ο ΠΑΟΚ ήταν εκείνο το σημείο στην καλύτερη του κατάσταση, είχε την αφρόκρεμα του ελληνικού ποδοσφαίρου, ήταν αρκετά ψηλό επίπεδο».
Για την μεταγραφή στον Άρη: «Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει, ήταν δύσκολο γιατί φεύγεις από την πρωταθλήτρια, αλλά κάποιες φορές πρέπει να ξέρεις ποια είναι η σωστή στιγμή να φύγεις. Ίσως μπορούσα να φύγω και νωρίτερα. Είναι μια άλλη εμπειρία διαφορετική που δε μετανιώνω».
Για την εμπειρία της Ελλάδας: «Στην Ελλάδα τέσσερα χρόνια έζησα ίσως τα πιο σημαντικά χρόνια της ζωής μου, γιατί με βοήθησε να αλλάξω και λίγο τον τρόπο που σκέφτομαι αλλά και για να κρατήσω κάποια πράγματα του χαρακτήρα μου και να πω ότι εγώ παλεύω για αυτά τα πράγματα».
Για την επιστροφή στην Απόλλων Ladies: «Ήρθα Κύπρο και μέσα σε ενάμιση χρόνο άλλαξα τρεις ομάδες, φυσικά ήταν πάντα ανοδική πορεία και γι’ αυτό άλλαζα ομάδες. Έφτασα εκεί που ήθελα να φτάσω, η Απόλλων Ladies ήταν πάντα ο στόχος μου από την αρχή».
Για την διοίκηση της Απόλλων Ladies: «Ο Απόλλωνας έχει ένα πάρα πολύ καλό πρόεδρο, ο οποίος ξέρει να διαχειριστεί τα πάντα, και αυτό θεωρώ ότι είναι το πιο βασικό. Όταν υπάρχει μία ισορροπία διοικητικά προφανώς τα υπόλοιπα λειτουργούν και σωστά. Ο Απόλλωνας έχει την πιο μεγάλη ιστορία στο γυναικείο, και την έχει γιατί οι άνθρωποι ασχολούνται επαγγελματικά και μιλάω με σιγουριά για αυτό το πράγμα. Και οι παίκτριες που είναι στον Απόλλωνα θέλουν να πετύχουν τους στόχους, να γίνονται καλύτερες και να κατακτούν τους τίτλους».
Για την ήττα στον τελικό: «Η ήττα στον τελικό ήταν σαν ένα σοκ αλλά μας έδωσε κίνητρο για την επόμενη χρονιά, όπως έδωσε και στις άλλες ομάδες να θέλουν να κτυπήσουν τον τίτλο. Έχουμε μεγάλη ανυπομονησία για τη νέα σεζόν όπου περιμένω μεγαλύτερο ανταγωνισμό».
Για την Εθνική: «Ήταν ένα απίστευτο συναίσθημα ο πρώτος επίσημος αγώνας που δώσαμε στην Σκωτία. Τέλειωσε ο αγώνας και έκλαιγα στα αποδυτήρια από την συγκίνηση. Δεν σκέφτομαι τα σκορ. Δειξαμε στους αγώνες με την Πορτογαλία ότι έχουμε δυνατότητες».
Για τον Άγγελο Τσολάκη: «Έχουμε ένα προπονητή στην Εθνική ο οποίος έκανε την κάθε παίκτρια να πιστέψει τον εαυτό της. Να πιστέψει σε αυτές τις εμπειρίες που μπορούμε να ζήσουμε και να δώσει το καλύτερο της εαυτό».
