Η εκπομπή «Πάσα στο Γυναικείο Ποδόσφαιρο» στην Digital TV, με τον Σάββα Νεοκλέους και την Εύη Χριστοδούλου, είχε καλεσμένη στο στούντιο την διεθνή παίκτρια της Λευκοθέας Λατσιών, Χαρά Χαραλάμπους.
Για την μάχη στον πίνακα των σκόρερ: «Σίγουρα είναι και οι δύο εξαιρετικές ποδοσφαιρίστριες και αυτό φαίνεται και στον αγωνιστικό χώρο σε κάθε παιχνίδι, τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στην εθνική. Θεωρώ ότι όποια και να έρθει πρώτη ότι της αξίζει με τα χίλια για την προσπάθεια και την σκληρή δουλειά που καταβάλλουν».
Για το γκολ που σημείωσε κόντρα στη Νέα Σαλαμίνα: «Είδα την μπάλα να έρχεται προς το μέρος μου, και δεν μπορούσα να μην μπω στον πειρασμό να σουτάρω. Το ένιωθα πριν από τον αγώνα ότι θα σκοράρω και μάλιστα το είπα και στην Ειρήνη που της το αφιέρωσα, ότι νιώθω ότι θα σκοράρω και θα της το αφιερώσω γιατί ήξερα ότι δεν μπορούσε να αγωνιστεί λόγω τραυματισμού, και ήθελε πάρα πολύ να συμμετέχει σε αυτό τον αγώνα. Και επειδή ήξερα ότι θα ήταν στον πάγκο, ήθελα να την ανεβάσω και να της δείξω ότι είμαστε εδώ και σε στηρίζουμε. Το ένιωθα πάρα πολύ από την Παρασκευή τη νύχτα ότι θα σκοράρω».
Για το πότε ξεκίνησε το ποδόσφαιρο: «Ξεκίνησα το 2010, ήμουν 10 χρόνων, είχα από μικρή την πέλλαρα και τον διακαή πόθο να παίξω. Ξεκίνησα από μία ιδιωτική ακαδημία και βρίσκομαι στην Λευκοθέα από το 2016 μέχρι σήμερα».
Αν σκέφτηκε το βήμα στο εξωτερικό: «Το σκέφτηκα από πιο μικρή ηλικία μου η αλήθεια, αλλά λόγω των σπουδών μου στο Πανεπιστήμιο Κύπρου είναι κάτι που με κράτησε πίσω. Τώρα που ολοκληρώνω το πτυχίο μου το Μάιο, παίζει αυτό το σενάριο και είναι πολύ πιθανόν γιατί πρέπει να δω τι θα κάνω με το μάστερ μου στην ψυχολογία. Ήδη ψάχνω για το εξωτερικό, βρήκα κάποια μεταπτυχιακά. Βρήκα και στην Κύπρο, απλά έμεινε να πάρω την τελική απόφαση».
Αν σκέφτεται να πάει Ελλάδα ή Αγγλία: «Για να είμαι ειλικρινής Ελλάδα θα το αποφύγω, αν θα πάω κάπου θα είναι είτε Αγγλία, είτε Ολλανδία, είτε Τσεχία. Είναι μια αρκετά δύσκολη απόφαση, μπορώ να πω ότι οι γονείς μου δεν θέλουν να φύγω».
Για το πως βλέπει το γυναικείο πρωτάθλημα: «Σίγουρα υπάρχει φανερή βελτίωση, ειδικά φέτος θεωρώ ότι κάναμε άλματα στο επίπεδο, συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια. Είδαμε μια ομάδα όπως ο Άρης, μία νεοσύστατη ομάδα, που στάθηκε καλά και προσπάθησε να ανταγωνιστεί όλες τις ομάδες που βρίσκονται στις πρώτες θέσεις του πρωταθλήματος. Όλες οι ομάδες κάνουνε κάποια βελτίωση. Και στην Λευκοθέα κάναμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια φέτος, θεωρώ ότι θα δούμε πολλά ακόμα».
Για την πορεία της Λευκοθέας: «Μέχρι το παιχνίδι κόντρα στη Νέα Σαλαμίνα στο πρώτο γύρο, που ήταν και το πρώτο μας ντέρμπι, προσπαθήσαμε πάρα πολύ. Πιστεύω ότι μπορούσαμε να κερδίσουμε κάτι, άξιζε να κερδίσουμε κάτι από εκείνο τον αγώνα, έστω και ένα βαθμό. Δυστυχώς δεν ήρθε και χάσαμε. Μετά η ομάδα έκανε μία αγωνιστική κοιλιά, κάναμε κάποιες ήττες σε πρωτάθλημα και κύπελλο, και ήταν φανερό ότι έπεσε ψυχολογία μας. Μετά ήρθανε πολλοί τραυματισμοί που δεν περιμέναμε, αλλάξανε τα δεδομένα και ο προπονητής προσπάθησε να προσαρμόσει λίγο την κατάσταση, γιατί ήρθαν απανωτοί τραυματισμοί. Μετά ακολούθησε το παιχνίδι με τον Άρη στο δεύτερο γύρο όπου πάλι προσπαθήσαμε να έχουμε βαθμολογικό κέρδος αλλά δεν τα καταφέραμε. Μετά ήρθαν τα θεωρητικά πιο εύκολα παιχνίδια που είχαμε κάποιο κέρδος, και είπαμε ότι κάτι πρέπει να γίνει για να πάρουμε ξανά τα πάνω μας και να βρούμε τον καλό μας εαυτό. Είναι κάτι που φάνηκε στον αγώνα με την Σαλαμίνα, γιατί έπρεπε να δείξουμε ένα άλλο πρόσωπο».
Αν βοήθησε η απουσία άγχους: «Σίγουρα εμείς δεν είχαμε κάποιο άγχος, δεν είχαμε κάτι να χάσουμε, είχαμε μόνο να κερδίσουμε. Από τη στιγμή που το άγχος δεν βρίσκεται πάνω μας θεωρώ ότι ήταν πιο εύκολο για εμάς να πάρουμε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα».
Για την ισοφάριση μετά από το 2-0: «Είναι κάτι που βλέπουμε σπάνια θεωρώ, να βρίσκεσαι πίσω στο σκορ με δύο τέρματα και να έρχεται άμεσα η απάντηση με το γκολ της Ελίζαμπεθ και 6 λεπτά αργότερα να ισοφαρίζουμε. Μπήκαμε στα αποδυτήρια με ένα άλλο αέρα, προφανώς μετά η ψυχολογία είναι υπέρ σου, γιατί όπως είπαμε δεν είχαμε κάτι να χάσουμε, άρα με την ισοφάριση εμφανιστήκαμε περισσότερο διεκδικητικές και πήραμε το κέρδος».
Τι είναι αυτό που φταίει και δεν μπορεί Λευκοθέα να διεκδικήσει ένα τίτλο: «Θεωρώ ότι δεν υστερούμε σε τίποτα σαν ομάδα, δείξαμε ξεκάθαρα όλα τα χρόνια ότι είμαστε εκεί. Οι παίκτριες του Απόλλωνα είναι επαγγελματίες παίκτριες, το ίδιο και στη Νέα Σαλαμίνα, εμείς στην Λευκοθέα έχουμε εξαιρετικά υπέροχο κυπριακό υλικό, θεωρώ ότι έχουμε από τις καλύτερες Κύπριες αλλά πάντα βλέπουμε στα μάτια τον οποιοδήποτε αντίπαλο και να έχουμε. Σίγουρα το αν πληρώνεσαι δεν είναι κριτήριο στο να κοιτάξεις στα μάτια τον αντίπαλο σου. Εντάξει η ψυχολογία μας πρέπει να αλλάξει. Όταν έρθει να αρνητικό αποτέλεσμα θα απογοητευτείς όμως πρέπει να μάθεις να χτίζεις πάνω σε ό,τι θετικό βρίσκεις και να μην παίρνεις το αρνητικό και να το κουβαλάς μαζί σου σε όλα τα παιχνίδια. Αλλά δεν θεωρώ ότι υστερούμε σε οτιδήποτε από άλλες ομάδες, είμαστε εκεί, είμαστε αυτές που είμαστε, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, απλά να βελτιωνόμαστε χρόνο με το χρόνο».
Για την κλήση της στην Εθνική: «Θεωρώ ότι για κάθε νεαρή παίκτρια η Εθνική Κύπρου είναι ένα τεράστιο κίνητρο, δηλαδή νιώθεις εκείνο το ενθουσιασμό, εκείνο το πάθος που θέλεις να παίξεις σε ευρωπαϊκά παιχνίδια, είναι και οι εμπειρίες που αποκτάς».
Για τις εμπειρίες που αποκόμισε: «Όσο πιο μικρός αποκτάς εμπειρίες, τόσο περισσότερο χτίζεις πάνω σε αυτές. Απέκτησα πάρα πολλές εμπειρίες, είχα την τύχη και την τιμή να αγωνιστώ με το σήμα της Εθνικής σε πολλούς αγώνες. Αντιμετώπισα παίκτριες κορυφής, που συγκαταλέγονται στις καλύτερες του κόσμου. Το να τις βλέπεις μπροστά σου είναι άλλο συναίσθημα. Να αναφέρω ονόματα όπως η Μάρτενς και η Μιέντεμα. Εκεί που τις βλέπεις από μία οθόνη και τις ακολουθείς στο ίνσταγκραμ, πλέον έχεις να τις αντιμετωπίσεις».
Για τον πρώτο βαθμό της Εθνικής: «Σίγουρα το αξίζαμε γιατί φάνηκε και στο γήπεδο η προσπάθεια που κάναμε ως ομάδα. Όταν πετύχαμε το γκολ δεν θυμάμαι τίποτα άλλο πέραν από το ότι τρέχαμε πάνω στην Φιλίππα. Όσες ήμασταν μέσα στο γήπεδο, και όσες ήταν στο πάγκο, ενθουσιαστήκαμε όλες πάρα πολύ. Πραγματικά είμαστε όλες μια ομάδα».
Για το μέλλον του γυναικειου ποδοσφαιρου: «Θεωρώ ότι έχει αρκετό μέλλον γιατί το βλέπω και στις ακαδημίες και από την ακαδημία που βρίσκομαι εγώ, βλέπω ότι υπάρχουν παίκτριες που μπορούν άνετα να βρίσκονται στην Εθνική στο μέλλον, φτάνει να δουλέψουν πάρα πολύ σκληρά, να το θέλουν πραγματικά και να τους δοθούν ευκαιρίες. Θεωρώ ότι η σκληρή δουλειά μετράει περισσότερο από την τύχη. Όσο ταλέντο και να έχει μία παίκτρια χρειάζεται να δουλέψει και να θυσιαστεί. Γι’ αυτό παροτρύνω όποια το θέλει, να δουλέψει σκληρά γιατί θέλει θυσίες».
Για το καλύτερο γκολ που σημείωσε: «Είναι το καλύτερο γκολ που σημείωσα με την Νέα Σαλαμίνα, γιατί ήταν γεμάτο ένταση, γεμάτο πάθος, γεμάτο συναίσθημα που δεν ξανάζησα σε κανένα άλλο γκολ για να είμαι ειλικρινής».
Για την καλύτερη στιγμή: «Θεωρώ πάλι το γκολ, είναι κάτι που θα το θυμάμαι, έτρεχα στην Ειρήνη και έκλαιγα γιατί πέτυχα ένα γκολ που βοήθησε την ομάδα μου, όχι εμένα αλλά την ομάδα μου, για την ομάδα μου τα δίνω όλα. Θεωρώ είναι αυτή η καλύτερη στιγμή».
Για την χειρότερη στιγμή: «Το αυτογκόλ στην Πορτογαλία με την Εθνική Γυναικών».
Για την προπονητική στις ακαδημίες: «Σίγουρα θέλει πολλή υπομονή και κατανόηση, γιατί τα μικρά παιδιά τώρα μαθαίνουν. Εκείνη η χαρά που νιώθεις, που βλέπεις ότι παίρνουν κάτι από εσένα και βλέπεις τον θαυμασμό που σου δείχνουν και την αγάπη που λαμβάνεις, θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό και αυτό είναι το πιο κύριο. Δεν σημαίνει ότι όποιος δεν έχει δίπλωμα δεν μπορεί να καταφέρει κάτι, εκείνο που βγάζεις από τον άλλο ειδικά ένα μικρό παιδί 7 με 10 χρονών, αυτό που του δίνεις και δείχνει ότι το καταλαβαίνει είναι το πιο σημαντικό. Είναι αυτή η ανταμοιβή μου».
