Η Μαρία Αστανιού μίλησε στην ιστοσελίδα Goleador.org και στον συνάδελφο Αντρέα Παπανικολάου και αναφέρθηκε στην παρουσία της στην Ομόνοια, την κατάκτηση του κυπέλλου και το μέλλον.
Καλησπέρα Μαρία! Καταρχάς, συγχαρητήρια για την κατάκτηση του κυπέλλου! Πώς τη βίωσες; Ποια ήταν τα συναισθήματα και οι σκέψεις σου μετά από αυτό το σπουδαίο επίτευγμα;
«Ένιωσα πρωτόγνωρα συναισθήματα. Πρώτη φορά βίωσα την απόκτηση ενός τίτλου. Πολλή συγκίνηση και χαρά, γιατί οι κόποι μας ανταμείφθηκαν».
Η πραγματικότητα είναι πως στον τελικό κυπέλλου δεν ήσασταν το φαβορί. Εντούτοις, φάνηκε ότι είχατε ένα σωστό πλάνο και πάθος. Συγχρόνως, ήσασταν πολύ προσηλωμένες στον στόχο σας, καθώς και εύστοχες, αλλά και ψύχραιμες στην άχαρη και καταλυτική διαδικασία των πέναλτι. Τι θα ήθελες να σχολιάσεις περί τούτου;
«Είναι αλήθεια πως είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια ομάδα, η οποία μονοπωλεί τους τίτλους τα τελευταία χρόνια και είναι σε ψηλότερο επίπεδο από τις υπόλοιπες ομάδες. Μπορεί να ήμασταν το αουτσάιντερ, αλλά ακολουθήσαμε όλες πιστά το πλάνο, το οποίο καταρτίστηκε από τον προπονητή μας σε συνεργασία με όλα τα μέλη της προπονητικής ομάδας. Βάλαμε πάθος και ψυχή. Καταφέραμε να κρατήσουμε το μηδέν παθητικό στην κανονική διάρκεια του αγώνα, αλλά και στην παράταση. Έτσι, στη διαδικασία των πέναλτι ήμασταν πιο σίγουρες και έτοιμες. Πολύτιμη ήταν η στήριξη του πάγκου και των φιλάθλων στην κερκίδα μας».
Όσον αφορά την ίδια, την ομάδα της Ομόνοιας, καθώς και ευρύτερα το γυναικείο ποδόσφαιρο:
Εσύ πώς ξεκίνησες την ενασχόλησή σου με το ποδόσφαιρο; Είναι γεγονός ότι είναι ένα αρκετά ανδροκρατούμενο άθλημα, τουλάχιστον στις περισσότερες χώρες στον κόσμο. Έχεις βιώσει κάποια διάκριση; Έχεις γίνει δέκτρια ειρωνικών, σεξιστικών και ευρύτερα, κακοπροαίρετων σχολίων; Εάν ναι, πώς αντέδρασες; Πώς τα αντιμετώπισες;
«Με το ποδόσφαιρο ασχολούμαι από μικρό παιδί. Στη γειτονιά, στην αυλή του σπιτιού μου, στο σχολείο. Εντελώς τυχαία, μια μέρα κατά την έξοδό μου από το σχολείο, κάποιος μοίραζε φυλλάδια για τις εγγραφές στην Ακαδημία Ποδοσφαίρου GALAXY. Πήγα σπίτι και χωρίς καν να ενημερώσω τους γονείς μου, σε ηλικία 10 χρονών, τηλεφώνησα και γράφτηκα στην Ακαδημία. Εννοείται ότι οι γονείς μου στήριξαν την αγάπη μου για το ποδόσφαιρο και την απόφασή μου να ενταχθώ στη συγκεκριμένη Ακαδημία, που ήταν και κοντά στο δημοτικό σχολείο που φοιτούσα. Δεν έχω βιώσει σεξιστικά ή άλλα αρνητικού περιεχομένου σχόλια, ποτέ, μέχρι σήμερα».
Δείξατε και στον τελικό κυπέλλου ότι το γυναικείο ποδόσφαιρο έχει μέλλον. Πώς πιστεύεις ότι μπορεί να αναπτυχθεί περισσότερο στην Κύπρο; Τι βήματα θεωρείς ότι πρέπει να γίνουν, ούτως ώστε να επιτευχθεί αυτό; Τι θα προέτρεπες τους αρμόδιους, τα ΜΜΕ και το κυπριακό φίλαθλο κοινό;
«Παρόλο που έγιναν κάποια βήματα, θεωρώ ότι πρέπει η Ομοσπονδία να δώσει περισσότερα κίνητρα σε νεαρά κορίτσια για να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο. Γνωρίζω ότι η ΚΟΠ έχει δρομολογήσει την εφαρμογή της Οδηγίας, που καλεί όλες τις Ομάδες Ποδοσφαίρου Πρώτης Κατηγορίας να διατηρούν και Γυναικεία Ομάδα Ποδοσφαίρου. Με την εφαρμογή της Οδηγίας, πιστεύω ότι το Πρωτάθλημα θα γίνει πιο ανταγωνιστικό, αλλά και ο κόσμος θα το αγαπήσει και θα το αγκαλιάσει περισσότερο. Θα πρέπει να δημιουργηθούν υποδομές και καινούργια γήπεδα, για να μπορούν οι ακαδημίες και οι ομάδες να προπονούνται χωρίς πρόβλημα.
Οι αρμόδιοι, θα ήταν καλό να εμπιστευτούν τις γυναίκες ποδοσφαιρίστριες, ιδίως τις Κύπριες, να αντιληφθούν ότι κάνουν ακριβώς τις ίδιες θυσίες όπως και οι άντρες ποδοσφαιριστές και να τις στηρίξουν. Πολλές φορές οι γυναίκες ποδοσφαιρίστριες, ίσως να θυσιάζουν πολλά περισσότερα, σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο.
Όσον αφορά τα ΜΜΕ, πιστεύω ότι πρέπει να αγκαλιάσουν με περισσότερη αγάπη το γυναικείο ποδόσφαιρο και να το προβάλουν. Το Ginekio.com προσπαθεί καθημερινά και στηρίζει πολύ το γυναικείο ποδόσφαιρο και αυτό θέλουμε να βλέπουμε. Δε θυμάμαι να βίωσα ξανά όλη αυτή την προβολή του γυναικείου ποδοσφαίρου που βιώνουμε όλοι τις τελευταίες μέρες. Πιστεύω ότι πολλά κορίτσια που αγαπούν το ποδόσφαιρο, θα ζητήσουν από τους γονείς τους να τις πάνε σε ακαδημίες ποδοσφαίρου».
Τι θα συμβούλευες ένα νεαρό κορίτσι που μόλις άρχισε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο μέσω κάποιας ακαδημίας;
«Το μυστικό είναι να διασκεδάζει και να περνά καλά κάθε φορά που βρίσκεται στο γήπεδο. Τα υπόλοιπα θα κυλίσουν από μόνα τους».
Ποια νομίζεις ότι είναι τα ισχυρότερα σου χαρακτηριστικά, τα οποία σε βοηθούν μέσα στον αγωνιστικό χώρο; Είτε αυτά αφορούν ποδοσφαιρικές ικανότητες που έχεις, είτε στοιχεία του χαρακτήρα σου.
«Νομίζω ότι αυτά τα γνωρίζει καλύτερα ο προπονητής μου. Προσπαθώ καθημερινά στις προπονήσεις να βελτιώνομαι. Λαμβάνω σοβαρά υπόψιν τις υποδείξεις και τις συμβουλές του προπονητή και των συμπαικτριών μου. Θεωρώ ότι με σοβαρότητα, συνεργασία, ομαδικότητα και ψυχραιμία, μπορώ να αποτελέσω ένα πολύ καλό κομμάτι της ομάδας».
Ποιοι είναι οι ποδοσφαιρικοί σου στόχοι; Υπάρχει η προοπτική του εξωτερικού στο μυαλό σου ως μία μελλοντική επιλογή;
«Προς το παρόν είμαι και θα παραμείνω στην Ομόνοια. Κάθε φορά θα δίνω τον καλύτερο μου εαυτό για τη φανέλα και την ομάδα μου. Εάν προκύψει κάτι στο μέλλον, βλέπουμε»…
Ολοκληρώνοντας, θα θέλαμε ένα μήνυμά σου προς τους φίλους της Ομόνοιας.
«Ο κόσμος της Ομόνοιας είναι μοναδικός, ανεπανάληπτος. Δεν είναι τυχαίο που χαρακτηρίζεται ως ο 12ος παίκτης της ομάδας. Στις συνθήκες της πανδημίας που ζούμε, φαίνεται η απουσία του κόσμου από τα γήπεδα. Μακάρι σύντομα να ανοίξουν τα στάδια για τους φιλάθλους και ταυτόχρονα καλούμε τους φίλους της Ομόνοιας να σταθούν δίπλα μας, στηρίζοντας τις προσπάθειές μας στο Γυναικείο Πρωτάθλημα»!
