Η αμυντικός της Εθνικής Ελλάδας και του ΠΑΟΚ, Μαρία Μήτκου, σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Kingsport.gr και στους Θάνο Φωτόπουλο και Γιάννη Δρόσο.
Η Μαρία Μήτκου, η οποία επιστρέφει στην Εθνική ξανά μετά το 2016, μιλάει για τους στόχους της ομάδας, με νέο πλέον προπονητή.
Επιπλέον, μιλάει την πορεία της στο ποδόσφαιρο, τον ΠΑΟΚ, τις Αμαζόνες Δράμας, αλλά και στόχους της ως προπονήτρια.
Αναλυτικά η συνέντευξή της στο Kingsport.gr:
Κατ’ αρχάς σε ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη. Πώς αποφάσισες να ξεκινήσεις να παίζεις ποδόσφαιρο;
«Ξεκίνησα από τα 6 μου, στις ακαδημίες στους «μπέμπηδες», με τον Νέτο Γκουερίνο, γιατί το ποδόσφαιρο είναι ένα “μικρόβιο” που μετέφερε ο πατέρας μου σε εμένα και από τότε είναι κάτι που πραγματικά λατρεύω».
Ο πατέρας σου ήτα που σε παρακίνησε;
«Ναι. Εγώ του είπα ότι θέλω να δοκιμάσω. Πήρα την πρωτοβουλία και του το είπα, γιατί από μωρό μου άρεσε πάρα πολύ».
Φέτος το πρωτάθλημα θα γίνει σε 2 ομίλους. Αυτό θεωρείς ότι είναι καλό ή κακό;
«Θεωρώ ότι δεν είναι και τόσο καλό. Μας πηγαίνει πίσω, ειδικά για την ομάδα του ΠΑΟΚ σίγουρα δεν είναι καλό, ο ανταγωνισμός πέφτει. Θεωρώ ότι πάμε βήματα πίσω. Το φυσιολογικό ήταν να παίζαμε έναν όμιλο. Είναι πισωγύρισμα για εμένα».
Από τον φετινό ΠΑΟΚ τι να περιμένουμε;
«Εντάξει, ο φετινός ΠΑΟΚ είναι η δεύτερη χρονιά που είμαστε οι ίδιες παίκτριες και προπονητικό τιμ. Θέλουμε μια καλή πορεία στην Ευρώπη, δουλεύουμε σκληρά και ελπίζω να πετύχουμε το στόχο μας».
Το εξωτερικό είναι στα σχέδιά σου;
Εξωτερικό όχι, δεν είναι.
Έχει περάσει ο καιρός ή δεν ήταν ποτέ;
«Δεν ήταν ποτέ. Δεν ήταν επιλογή εννοώ. Είχαν γίνει και προτάσεις, ειδικά όταν ήμασταν στις νεάνιδες είχαν έρθει προτάσεις και από Αμερική, δύο κολεγιακά, αλλά και από Γερμανία δύο δοκιμαστικά, αλλά δεν ήταν ποτέ στα σχέδιά μου».
Γυρνώντας πίσω έχεις αλλάξει γνώμη;
«Όχι, δεν μετανιώνω, το ίδιο θα έκανα».
Πέρα από το ποδόσφαιρο ασχολείσαι και με κάτι άλλο;
«Ναι, με την προπονητική. Έχω δίπλωμα UEFA C και είμαι προπονήτρια σε ακαδημία στο Foul Training και έχω ομάδα αγοριών Κ12».
Πώς αντιμετωπίζουν τα αγόρια μια γυναίκα προπονήτρια;
«Εγώ να σας πω την αλήθεια βλέπω έναν θαυμασμό, είναι πολύ πειθαρχημένοι και είναι ενθουσιασμένοι. Όταν ακούνε “η κυρία παίζει στον ΠΑΟΚ, η κυρία παίζει στην Εθνική” ενθουσιάζονται πάρα πολύ. Συμπεριφέρονται πολύ καλά, καλύτερα από τους άνδρες».
Και οι γονείς το ίδιο;
«Ναι και οι γονείς. Βγάζουν ένα σεβασμό, ότι σε σέβονται κάπως παραπάνω».
Θα σε πάω στη Δράμα και στις Αμαζόνες. Τι έφταιξε και διαλύθηκε αυτή η ομάδα; Μια τόσο καλή ομάδα, πετυχημένη, που είχε πάρει πρωτάθλημα και είχε παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ.
«Τι έφταιξε… Δεν μπορεί ένας άνθρωπος μονίμως να βάζει κεφάλαιο. Σε μια επαρχιακή ομάδα, που από πίσω δεν έχει πλάτες, ούτε ερασιτέχνη, ούτε ΠΑΕ. Ο κύριος Λαζαρίδης πραγματικά είναι αυτός που έφτασε την ομάδα εκεί που την έφτασε και μπράβο του, κατακτώντας μάλιστα τη σεζόν 2013-2014 το πρωτάθλημα Ελλάδας. Αλλά δεν μπορείς συνέχεια αν δεν έχεις πλάτες να βάζεις χρήματα, χωρίς καν να παίρνεις ούτε τα μεταφορικά να το πω έτσι. Οπότε ήταν αναμενόμενο μετά από κάποια χρόνια ότι θα γίνει αυτό. Γιατί παίζει ρόλο σίγουρα και η οικονομία της χώρας. Γιατί οι παράγοντες τρέχουν, ψάχνουν χορηγίες, οπότε με βάση την οικονομία που πέφτει κάθε χρόνο και οι χορηγίες μειώνονται. Οπότε το μπάτζετ της ομάδας, γιατί η ομάδα πάντα ήθελε να πρωταγωνιστεί, έπεσε. Και φτάνει στο σημείο μετά από κάποια φάση και εφόσον δεν έχεις βοήθεια, να έρθει το αδιέξοδο».
Εθνική Ελλάδας. Πώς νιώθεις όταν φοράς το εθνόσημο;
«Εντάξει, όταν φοράς το εθνόσημο σίγουρα είναι πολύ τιμητικό και νιώθεις το ρίγος πάνω σου. Είναι ο στόχος κάθε αθλητή, το μεγαλύτερο επίτευγμα για κάθε αθλητή. Από μωρό όταν ξεκινάς και αθλείσαι, το μεγαλύτερό σου όνειρο είναι να εκπροσωπήσεις την Εθνική ομάδα».
Φέτος επέστρεψες μετά από πόσα χρόνια;
«Είναι τώρα 4 χρόνια».
Τα πρώτα συναισθήματα;
«Είμαι πολύ χαρούμενη. Νιώθω ότι δικαιώθηκα. Νιώθω περίεργα, αλλά έχω μάθει να αφήνω πίσω κάποια πράγματα, ξεκινάμε μια καινούργια αρχή. Με εμπιστεύτηκαν οι προπονητές και τους ευχαριστώ για αυτό και πάμε για ό,τι καλύτερο».
Το πρώτο σου παιχνίδι πότε ήταν;
«Τώρα με γυρνάς πίσω… πρέπει να ήταν το 2010, με τη Γεωργία εκτός, 16 χρονών ήμουν».
Πώς ένιωσες; Σου λέει ο προπονητής, “Μαρία θα παίξεις βασική”… λες αποκλείεται;
«Ναι, κάπως έτσι, είπα αποκλείεται, ωστόσο θεωρώ ότι έχω κάτι καλό. Το άγχος μου τελειώνει μόλις σφυρίξει ο διαιτητής. Μόλις ξεκινήσει το ματς, ό,τι έχω σκεφτεί έχει σβήσει. Εντάξει, ήταν πολύ ωραία εμπειρία και θυμάμαι ότι τα είχα καταφέρει μια χαρά».
Όταν έμαθες ότι θα είσαι στην Εθνική, την πρώτη φορά, σε ποιον άνθρωπο το είπες;
«Στη μητέρα μου».
Η μητέρα σου ήθελε να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο;
«Ναι δεν είχε θέμα, ίσα ίσα ήταν πολύ ενθαρρυντικοί στο να ασχοληθώ. Οι γονείς μου είναι πάντα πάρα πολύ δίπλα μου. Και πραγματικά σε αυτό τους ευχαριστώ πολύ, γιατί πραγματικά με στηρίζουν σε κάθε επιλογή».
Από την Εθνική ομάδα, με την έλευση του νέου προπονητή, τι να περιμένουμε; Ποιες είναι οι πρώτες εικόνες που έχετε;
«Είναι δύο νέοι προπονητές, είναι πιο κοντά ηλικιακά σε εμάς, πιο κοντά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και θεωρώ ότι έχουν να δώσουν πάρα πολλά. Και έχουμε και εμείς να πάρουμε πάρα πολλά από αυτούς».
Για το παιχνίδι κόντρα στην Ουκρανία, η ομάδα τι μπορεί να καταφέρει;
«Εντάξει, γενικά θεωρώ ότι όλες οι ομάδες δεν θα βρίσκονται σε τέλεια κατάσταση, γιατί υπήρξε μεγάλη αποχή λόγω του κορωνοϊού. Θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι, αλλά σίγουρα εμείς προετοιμαζόμαστε για να πάμε να κερδίσουμε. Στόχος είναι η νίκη. Πιστεύω ότι αν είμαστε προσηλωμένες στο στόχο και στην τακτική που θα ακολουθήσουμε από τους προπονητές μας και αν είμαστε συγκεντρωμένες καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, πιστεύω ότι θα πάρουμε ένα θετικό αποτέλεσμα».
Είναι κοντά η στιγμή που θα δούμε την Εθνική σε μια μεγάλη διοργάνωση;
«Αυτό βήμα-βήμα θα το δούμε. Ευελπιστούμε όλοι να γίνει».
Έχεις «ζηλέψει» κάποιον αγώνα που δεν ήσουν;
«Ναι. Τον εκτός έδρας με τη Γαλλία. Γιατί ήταν από τις πρώτες, μπορεί να ήταν και η δεύτερη αποστολή και τότε μου ήταν ακόμα πιο έντονο».
Οι στόχοι σου για το μέλλον;
«Οι στόχοι μου είναι προπονητικά, να εξελιχθώ ακόμη περισσότερο, να πάρω περισσότερα πτυχία, γιατί θέλω η επόμενή μου ενασχόληση να είναι η προπονητική. Να μην τελειώσει το ποδόσφαιρο. Και ποδοσφαιρικά, εφόσον δεν θέλω να φύγω στο εξωτερικό, θέλω να συνεχίσω στην ομάδα του ΠΑΟΚ και να κατακτούμε τίτλους και να κάνουμε περισσότερα άλματα στην Ευρώπη».
Πιστεύεις ότι έχει έρθει η ώρα να δούμε γυναίκα προπονήτρια σε ανδρική ομάδα Σούπερ Λιγκ;
«Εντάξει, για την Ελλάδα θεωρώ ότι είμαστε λίγο ακόμα πίσω, αλλά θεωρώ μελλοντικά ναι. Θα γίνει, το πιστεύω. Είμαστε όμως λόγο πιο πίσω, το βλέπεις και από το ποδόσφαιρο, δεν έχει καμία σχέση η οργάνωση και η μεθοδικότητα με βάση το πώς λειτουργούν στο εξωτερικό».
Η σημαντικότερη στιγμή μέχρι τώρα της καριέρας σου;
«Η νίκη με την Εθνική Νεανίδων. Ελλάδα-Ισπανία 3-2».
Ποιο παιχνίδι θα ξαναέπαιζες;
«Αυτό θα έπαιζα, αλήθεια. Χίλιες φορές. Γιατί τώρα παίζαμε με παίκτριες, ας πούμε με την Putellas, που την αντιμετώπιζα εγώ, που τώρα είναι βασική στην Μπαρτσελόνα. Και αρχηγός της, είναι αναπόσπαστο κομμάτι. Και εγώ ας πούμε, η ομάδα, όλοι εμείς, την αντιμετωπίσαμε αυτήν και άλλες πόσες και τις κερδίσαμε».
Παίκτης/παίκτρια πρότυπο;
«Δεν είμαι από τους Ρονάλντο και Μέσι, μην φανταστείς. Τον Στίβεν Τζέραρντ θα έλεγα».
Λόγω του πάθους που έβγαζε;
«Ναι, μου άρεσε πάντα πάρα πολύ. Η μαχητικότητά του, η ένταση και το πάθος που έβγαζε, που σούταρε και σκόραρε, μου άρεσε πάρα πολύ αυτό».
Αν ερχόταν μια κοπέλα και σου έλεγε θέλω να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο, τι θα τη συμβούλευες;
«Το να μην τα παρατήσει στην πρώτη δυσκολία. Γιατί στην Ελλάδα πρέπει να θυσιάσεις πάρα πολλά για να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο πιο επαγγελματικά. Γιατί δεν παίρνουμε τα ίδια όπως παίρνουν οι άνδρες, ή όπως παίρνουν οι γυναίκες στο εξωτερικό. Οπότε πρέπει να θυσιάσει πολλά πράγματα. Και η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές δεν εκτιμούνται. Οπότε θα πρέπει να είμαστε πιο σκληρές σε κάποιες καταστάσεις».
Ποιες λύσεις προτείνεις για να βελτιωθεί το προϊόν;
«Σίγουρα θα πρέπει να κάνουν όλες η ΠΑΕ ομάδα γυναικών, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει περίπτωση να έρθει ο ανταγωνισμός. Και θα πρέπει γενικά η οργάνωση να είναι πολύ καλύτερη, να ασχοληθούμε επιτέλους με το γυναικείο ποδόσφαιρο».
Το να μπουν περισσότερες ξένες;
«Ναι σίγουρα θα βοηθήσει, θα ανεβάσει και αυτό το επίπεδο. Αλλά θεωρώ ότι αν δεν κάνουν και οι υπόλοιπες ομάδες, πέρα από αυτές που υπάρχουν ήδη, για να έρθει ο ανταγωνισμός. Έτσι ώστε εσύ να φέρεις την ξένη ή την Ελληνίδα ή οποιαδήποτε».
Και μια ευχή για το κλείσιμο;
«Εύχομαι καλή ποδοσφαιρική χρονιά σε όλους με υγεία. Και στο τέλος ας πετύχουμε όλοι τους στόχους που έχουμε βάλει».
